sexta-feira, 27 de novembro de 2009

A LINGUAXE DOS PLANOS:

O plano vén definido polo ángulo, a posición e a distancia ou lugar dende o que observamos a un personaxe, un obxecto ou unha paisaxe.
Cada tipo de plano ten unha carga emocional e expresiva diferente (comunican emocións, sensacións e sentimentos diferentes). Isto quere decir que, dependendo do tipo de sensación que queiramos comunicar, será máis axeitado utilizar un tipo de plano determinado, xa que cada plano comunica (aínda sen que sexa intención do que toma a imaxe) unha sensación deiferente.
Os tipos de planos máis habituais son:
1. plano de detalle: amosa unha parte moi concreta da acción.

2. plano curto (ou primeirísimo primeiro plano): acentúa o dramatismo recollendo só parte da cara do personaxe.


3. primeiro plano: pretende expresar sentimentos e pensamentos; elimina todo agás o rostro para amosalo con plenitude.


4. plano de ombreiros: transmite proximidade pero non é tan expresivo como un primeiro. Pode ser máis ou menos curto.


5. plano medio: recolle os xestos coas mans.


6. plano americano (ou ¾): é a visión que temos habitualmente das persoas.


7. plano xeral: vemos as persoas enteiras.


8. grande plano xeral: sitúa aos personaxes dentro da escea.


9. plano panorámico: amosa unha paisaxe.


10. picado: plano tomado desde unha posición máis alta cá do personaxe que inclúe, dá sensación de vulnerabilidade.


11. contrapicado: plano tomado desde unha posición máis baixa cá do personaxe que inclúe, ‘engrandece’ ao personaxe.


Como regra xeral, canto máis pechado (máis curto) é o plano, o espectador séntese máis involucrado na imaxe, polo que a carga expresiva é maior. Os planos longos ou amplos (afastados) serven para contextualizar mellor a acción, son máis descritivos e menos emocionais cós máis curtos.

Combinado cos tipos de plano indicados, en cinema, segundo sexa o movemento da cámara, podemos ter as seguintes posibilidades:

12. panorámica: a cámara xira sen trasladarse; serve para describir a escea. O xiro pode ser en torno a un eixo vertical, horizontal ou combinado.

13. zoom (de achegamento ou de afastamento): o plano péchase (zoom de achegamento) ou ábrese (zoom de afastamento), polo que fai que nos acheguemos ou afastemos sentimentalmente da acción.

14. travelling: a cámara trasládase seguindo a acción. Pode ser en sentido transversal ao tiro de cámara, en vertical ou horizontal, ou lonxitudinal (acadando un efecto parecido aos zooms).

Sem comentários:

Enviar um comentário